γράφει ο Κώστας Ασπρογέρακας
Για το καινούργιο βιβλίο των Κ. Λαπαβίτσα - Χάινερ Φλάσμπεκ - Γκιγιόμ Ετιεβάν - Φρεντερίκ Λορντον - Σεντρίκ Ντιράν "Ευρώ, σχέδιο Β΄ έξοδος απ΄ την κρίση για την Ελλάδα, την Γαλλία και την Ευρώπη", Εκδόσεις "Τόπος".
Σημαντικό το βιβλίο στην συνοπτική αλλά κατανοητή -και στους μη ειδικούς- ανάλυση των αιτιών της κρίσης και κύρια στις επιπτώσεις της στην χώρα μας και συνολικότερα στις υπόλοιπες του Νότου.
Προτείνω το διάβασμά του, με "καθαρό"και όχι "βομβαρδισμένο"κεφάλι, απ΄ τους διάφορους "Μπάμπηδες", που για να ... "πετύχουμε", ζητούν: περισσότερη πειθαρχία - εμπιστοσύνη στις... αγορές υποδοχή των ξένων κεφαλαίων με "σημαίες και με ταμπούρλα", και λειτουργία του λιμανιού του Πειραιά, απ΄ τους Κινέζους, με σύγχρονους δούλους - ρομπότ, που δεν θα παίρνουν ανάσα, ώστε να ... διεθνοποιηθεί η οικονομία μας.
Δύο βασικά ερωτήματα μου γέννησε η ανάγνωσή του:
α) Έξοδος απ΄ την Ευρωζώνη και το Ευρώ, συναινετικά ή με σύγκρουση και
β) Όχι έξοδος απ΄ την Ευρωπαϊκή ΄Ένωση, είναι οι προτάσεις των συγγραφέων.
α) Έξοδος απ΄ την Ευρωζώνη και το Ευρώ, συναινετικά ή με σύγκρουση και
β) Όχι έξοδος απ΄ την Ευρωπαϊκή ΄Ένωση, είναι οι προτάσεις των συγγραφέων.
Στέκομαι στην β παραδοχή τους.
Είναι πλέον, κοινά αποδεκτό ότι η παγκοσμιοποίηση μόνο καπιταλιστική μπορεί να είναι. Ένας διασφαλιστικός της παράγοντας είναι η ΕΕ, αποτελούμενη από χώρες με άνιση ανάπτυξη. Και αυτό γιατί η είσοδός μας σ΄ αυτήν ως "ισότιμων εταίρων"δεν μας μετάτρεψε σε Γερμανία ή Ολλανδία, αλλά μας οδήγησε σε οικονομικό και κοινωνικό καιάδα.
Η μη έξοδός μας, λοιπόν, απ΄ την ΕΕ, σημαίνει την υποταγή και συμμόρφωσή μας στις συνθήκες της (Μάαστριχ κλπ.), που επιβάλλουν τις τέσσερις "ελευθερίες"της: διακίνηση κεφαλαίων - εμπορευμάτων - εργασίας - υπηρεσιών, δίχως την δυνατότητα επιβολής του παραμικρού ελέγχου στις "αγορές", όταν λειτουργούν με τις παραπάνω "ελευθερίες"τους.
Έξοδος, λοιπόν, απ΄ την ΕΕ δεν σημαίνει, όπως δείχνουν να "φοβούνται"πολλοί, επιστροφή σ΄ ένα Έθνος - Κράτος (ξενοφοβικό - ρατσιστικό - με άνοδο και επιρροή των φασιστικών κινημάτων, άλλωστε η άνοδος και επιβολή του φασισμού υπήρξε φαινόμενο του Έθνους - Κράτους, φαινόμενο που αποκλείεται σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης, δίχως να παραγνωρίζονται οι τεράστιες ευθύνες των σοσιαλδημοκρατικών, κομμουνιστικών και άλλων αριστερών κομμάτων, που "ενσωματώθηκαν", στην παγκοσμιοποίηση, με τα νεοφιλελεύθερα χαρακτηριστικά της, "διώχνοντας"κυριολεκτικά τα λαϊκά στρώματα, και οδηγώντας τα στην αγκαλιά τέτοιων κινημάτων).
Έτσι έξοδος απ΄ αυτήν την ΕΕ δεν αποκλείει ή μάλλον επιβάλλει την δημιουργία ή προσχώρηση σε άλλη ή άλλες ενώσεις, δηλ. με χώρες, που έχουν περίπου τα ίδια κοινωνικοοικονομικά χαρακτηριστικά με την δική μας, και στην βάση μιας αληθινής και όχι εκμεταλλευτικής ισοτιμίας, όπως γίνεται σήμερα, με την συγκεκριμένη ΕΕ. Και με βασικό προγραμματισμό και στόχευση τον κοινωνικό έλεγχο της ανεξέλεγκτης κίνησης των κεφαλαίων, που όταν "επενδύουν"αγοράζουν τον Δημόσιο πλούτο μας "κοψοχρονιά"και οδηγούν τον κόσμο της εργασίας, στην απόλυτη εξαθλίωση, διασφαλίζοντας τεράστια ποσοστά κέρδους, και όταν αποφασίσουν να "φύγουν"οδηγούν τον ίδιο πιο πάνω κόσμο στις ουρές των φιλανθρωπικών συσσιτίων. Για όσο ακόμη υπάρχουν "φιλάνθρωποι"ή διαφημίζονται ως τέτοιοι, όπως ο ΣΚΑΙ και άλλοι....