Γράφει ο Κίμωνας Φουντούλης
Όσοι γνωρίζουν τον συγγραφέα μόνο από το στερεότυπο «Θα πάω στου Καραμπελιά που’ χει λεβέντες νέους αναρχικούς κι ωραίους», που απέδωσε αυθεντικά ο Τζίμης Πανούσης, θα εκπλαγούν από το βιβλίο. Όσοι παρακολουθούν τις αναζητήσεις Καραμπελιά θα βρούνε τη συνεπή και εργώδη συνέχεια της αναζήτησης του.
Ο συγγραφέας αναπτύσσει την ανάλυση, κριτική και προτάσεις του καταλήγοντας στην πολιτική πρόταση του «κινήματος Άρδην» για πολιτική συμπόρευση με στόχο τη διάσωση της χώρας μας, της Ελλάδας.
Καταπιάνεται με επισκόπηση και ερμηνεία των μνημονιακών χρόνων, αναδεικνύει την υποβάθμιση της οικονομικής και κοινωνικής ζωής που προηγήθηκε, καταγράφει το αδιέξοδο της μαρξιστικής αντίληψης παρά την αναγνώριση της ως μείζονος πηγής προτάσεων και ιδεών για το σύγχρονο κόσμο, αναλύει την άνοδο του Σύριζα, αφήνει πίσω την εμφυλιοπολεμική κατάρα και παραθέτει το όραμα του ιδίου κι όσων από κοινού μετέχουν στη πρωτοβουλία «Άρδην». Ο Καραμπελιάς στα 72 του παραθέτει και την προσωπική-αυτοβιογραφική πολιτική εξέλιξη του καθώς και την ματιά του στο πρόβλημα «Το προσφυγικό ζήτημα, το Ισλάμ και Η Ελλάδα».
Παρατίθεται μικρό απόσπασμα για το οποίο διαφωνείς ή συμφωνείς, χρειάζεται να το βασανίσεις:
« Η άνοδος της εθνομηδενιστικής αριστεράς στην εξουσία θα προσελάμβανε, αναπόφευκτα, ρεβανσιστικά χαρακτηριστικά. Και αυτό τεκμαίρεται πρωτίστως από την εγκατάλειψη της πατριωτικής διάστασης, η οποία συνέδεε την παλιά Αριστερά και το ΠΑΣΟΚ με το έθνος στην ολότητά του. Ο ενταφιασμός του πατριωτισμού, για τον οποίο πάσχιζαν με τόση επιμονή σημιτικοί, συριζαίοι και αντιεξουσιαστές, ενείχε την εμφύλια διαμάχη, δεδομένου ότι τα εθνικά ζητήματα είναι όχι μόνο καθοριστικής σημασίας για την Ελλάδα αλλά και συγκροτούν το μόνο πραγματικό υπόστρωμα πατριωτικής ενότητας. Κατά συνέπεια η εγκατάλειψη τους αποτελούσε και το πρελούδιο της συγκρότησης ενός αντίπαλου εμφυλιακού πόλου.» Πιο κάτω προσδιορίζεται η Χρυσή Αυγή ως ο πόλος αυτός. (Εδώ μια επίκαιρη προσωπική υπενθύμιση, ότι η Χ.Α. εξυμνεί τη Χούντα μη αναφέροντας την προετοιμασία προδοσίας της Κύπρου με ανάκληση της Μεραρχίας το 1967, διαρκή υπονόμευση Μακάριου έως το Πραξικόπημα και την Εισβολή της Τουρκίας το 1974).
Κυλάει γρήγορα το βιβλίο παρά τις πολλές παραπομπές του. Η παραίνεση για ενότητα, ανασυγκρότηση, διαφύλαξη δυνάμεων μεταξύ άλλων προτάσεων δείχνει την αγωνία και του Γιώργου Καραμπελιά για το μέλλον του έθνους μας, του γένους μας. Εννοιών απεχθών και αναχρονιστικών για αρκετούς.
Να δω ρε Τζιμάκο τι θα μας τραγουδήσεις μετά την ΥΠΕΡΒΑΣΗ!
Το βιβλίο παραμένει καλό και προσιτό δώρο. Διαλέξτε με βάση τα ενδιαφέροντα του αποδέκτη αλλά κεντρίστε τον και λίγο. Εάν προτιμά τηλε- προφήτες δύσκολα θα τον ξεκολλήσετε. Προσπαθήστε όμως γιατί η πλύση εγκεφάλου σκουριάζει και συρρικνώνει το μυαλό!
Τα βιβλιοπωλεία του Χαϊδαρίου έχουν αρκετές επιλογές. Κάντε και μια παραγγελία σε ότι δεν βρείτε, στηρίξτε τα. Το ‘χει ανάγκη η πόλη μας, εμείς και τα παιδιά μας.
Καλά Χριστούγεννα και Καλή Πρωτοχρονιά
Κίμων Ε. Φουντούλης