Η μαζική υστερία των τελευταίων μηνών γύρω από το θέμα των αδειών των καναλιών, με την γνωστή χτεσινοβραδινή του κατάληξη στο ΣτΕ, δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά απόδειξη της απίστευτης πολιτικής τοξίνωσης που βαραίνει τον τόπο. Αν ζυγίσει κανείς τα "πολιτικά διακυβεύματα"της ταραγμένης εποχής μας με μέτρο το θόρυβο που προκάλεσαν, τότε ο διαγωνισμός για τα κανάλια πρέπει να θεωρηθεί μακράν το κρισιμότερο ζήτημα για τη χώρα.
Του Μενέλαου Χρόνη
Ο "μύλος"για τον νόμο Παππά, την... απουσία ΕΣΡ και την τελική κρίση του ΣτΕ οδήγησε σε τραγελαφικές νομικές καταστάσεις και σήκωσε τόση πολιτική σκόνη, που κοντεύουμε να πνιγούμε. Πόσο ειλικρινής είναι η αγωνία για την ελεύθερη ιδιωτική τηλεόραση; Κι από την άλλη: Υπάρχει ελευθερία χωρίς νομικό πλαίσιο εντός της αστικής δημοκρατίας; Έπαιξε σωστά τον ρόλο του το ΕΣΡ στην ρύθμιση του τηλεοπτικού τοπίου, όσο λειτουργούσε;
Την απάντηση στα δύο τελευταία ερωτήματα δίνουν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών: Όχι, χωρίς νόμο δεν μπορεί να λειτουργεί ο χώρος τους! Όχι, το ΕΣΡ δεν έπραττε τα δέοντα ή δεν ασκούσε τον άμεσο έλεγχο που του έχει ανατεθεί από το Κράτος! Τα λέει αυτά σε ανακοίνωσή της η Ένωση Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας τον Μάιο του 2013, με αφορμή την αιφνίδια παραχώρηση άδειας πανελλήνιας εμβέλειας στο Art TV, πρώην ΤΗΛΕΑΣΤΥ, του Γιώργου Καρατζαφέρη.
Τον Μάιο του 2013, λοιπόν, το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, επί προεδρίας Ιωάννη Λασκαρίδη παραχώρησε την προαναφερόμενη άδεια στο Art TV. Να πώς δημοσιεύει το γεγονός το typologies.gr:
Πανελλαδικής εμβέλειας το ΑΡΤ TV με απόφαση του ΕΣΡ με την επίκληση ενός πίνακα αποδεκτών σε έγγραφο της γενικής γραμματείας την εποχή της ΝΔ. Με ψήφους 4 υπέρ (αντιπρόεδρος Λίνα Αλεξίου, Εύη Δεμίρη, Άρης Σταθάκης, Γιώργος Στεφανάκης) και 3 κατά (πρόεδρος Ιωάννης Λασκαρίδης, Γιάννης Παπακώστας, Κωνσταντίνος Αποστολάς) το ΕΣΡ απέρριψε την αίτηση ακύρωσης της ΕΙΤΗΣΕΕ, επί της αρχικής απόφαση της Αρχής (241/2013) που επιτρέπει στο AΡΤ TV του Γιώργου Καρατζαφέρη να εκπέμψει αρχικά στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια σε όλη την Ελλάδα, ψηφιακά. Με την 429/2013 απόφασή του το ΕΣΡ δέχεται εμμέσως πως οι άδειες δεν χορηγούνται από το ίδιο, αλλά από τη γενική γραμματεία, δηλαδή από την κυβέρνηση. Η άδεια που έχει η City News AE βασίζεται στο ΦΕΚ 173./1993 στο οποίο ορίζεται ρητά πως είναι σταθμός τοπικής εμβέλειας στο νομό Αττικής, χωρίς δυνατότητα δικτύωσης με διάρκεια 7 ετών. Το ΕΣΡ δέχεται στο σκεπτικό του έγγραφο της γενικής γραμματείας επικοινωνίας με ημερομηνία 5 Οκτωβρίου της εποχής του Θόδωρου Ρουσόπουλου.
Στο έγγραφο αλληλογραφίας με αφορμή τον ορισμό επιτροπής για την απόδοση ποσοστού από το τζίρο των καναλιών στα ΑμεΑ, υπάρχει επισυναπτόμενος πίνακας όπου το ΤΗΛΕΑΣΤΥ καταγράφεται ως εθνικής εμβέλειας. Η πλειοψηφία του ΕΣΡ δηλώνει πως το έγγραφο «δεν έχει ανακληθεί και εντεύθεν έχει εδραιωθεί η πεποίθηση στο φορέα του τηλεοπτικού σταθμού ότι είναι εθνικής εμβέλειας»!
Πήγες αναφέρουν πως το λάθος αυτό επισημάνθηκε, αλλά δεν διορθώθηκε τότε, από το Θ. Ρουσόπουλο, αλλά μετά από την παρέλευση 3 ετών. Πριν όμως από αυτό το «λάθος» της γενικής γραμματείας, η ίδια υπηρεσία θεωρούσε το κανάλι ως σταθμό εθνικής εμβέλειας, όπως και το Τηλετώρα (νυν Channel 9) και του ζητούσε το ετήσιο αντάλλαγμα 2% επί του τζίρου τους, όπως προβλέπει ο νόμος. Αντί να ζητηθούν ευθύνες από τη γενική γραμματεία και να ζητηθεί έλεγχος, το έγγραφο αλληλογραφίας αναγορεύεται σε ΦΕΚ αδειοδότησης και συνεπώς η εταιρεία “προικοδοτείται” χωρίς διαγωνιστική διαδικασία, με μια άδεια εθνικής εμβέλειας. Οι τιμές όπως προκύπτουν από το συμβόλαιο του 902, ανέρχονται σε 3,7 εκατ. ευρώ για κανάλι εθνικής εμβέλειας.
ΠΗΓΗ: typologies.gr
Τι μαθαίνουμε; Ότι το ίδιο το ΕΣΡ δέχεται εμμέσως, με την συγκεκριμένη απόφαση, πως οι άδειες δεν χορηγούνται από το ίδιο, αλλά από την κυβέρνηση!!!
Και τι άλλο μαθαίνουμε από την υπόθεση αυτή: Τον τρόπο με τον οποίο μέσα σε ένα βράδυ κάποιος επέκτεινε την τηλεοπτική άδειά του από τοπικής σε πανελλήνιας εμβέλειας, λόγω "πεποίθησης"! Δηλαδή απέκτησε μια πολύ μεγάλη περιουσία (ενδεικτικά: 3,7 εκατ. ευρώ), χωρίς να πληρώσει "φραγκάκι τσακιστό" (για την επέκταση διπλώματος οδήγησης χρεώνεσαι και με ένα παράβολο, ρε αδελφέ...). Ακόμα, πήρε "την προίκα"χωρίς να αξιολογηθεί ο σταθμός του και χωρίς να διαγωνιστεί με κανέναν συνδιεκδικητή. Παρόλα αυτά, τότε δεν "άνοιξε ρουθούνι", αν και οι τωρινοί αμύντορες της τηλεοπτικής νομιμότητας ήταν στην κυβέρνηση. Όσο για τα άλλα κανάλια διαμαρτυρήθηκαν (πιο κάτω η απίστευτου ενδιαφέροντος ανακοίνωσή τους), αλλά μέχρις εκεί. Κατάγγειλαν βέβαια ότι το 1998 αλλά και το 2003 το ΕΣΡ δεν αποδείχθηκε ικανό να αδειοδοτήσει τους τηλεοπτικούς σταθμούς, που υπέβαλαν φακέλους συμμετοχής στους προκηρυχθέντες δημόσιους διαγωνισμούς, «λόγω εγγενών δυσχερειών»!!!
Αυτός ήταν, λοιπόν, ο τρόπος που αποκτούσε κάποιος (όχι οποιοσδήποτε, βέβαια) άδεια πάνω σε δημόσια συχνότητα. Την οποία μετά μπορούσε να καλοπουλήσει και κάποιος άλλος να αγοράσει κοκ.
Ζούμε έντονα την ιστορία των καναλιών, μέσα σε ένα τοξικό πολιτικό περιβάλλον, που επιτρέπει μόνο οπαδική - κομματική τοποθέτηση και καθόλου εμβάνθυνση στο πρόβλημα. Τουλάχιστον, ας μάθουμε κάτι από αυτό. Για αρχή, ότι στην Ελλάδα οι νόμοι και η νομιμότητα είναι λάστιχο, που κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις τεντώνουν κατά το πολιτικό τους συμφέρον. Και όσο θα συνεχίζεται αυτό, η κακοδαιμονία μας είναι εξασφαλισμένη. Η υπόθεση του Art TV, που δεν χάνεται δα και στο βάθος του χρόνου, μπορεί να βοηθήσει τον προβληματισμό μας.
Ολόκληρη η ανακοίνωση της Ένωσης Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας τον Μάιο του 2013, με αφορμή την παραχώρηση άδεις πανελλήνιας εμβέλειας στο Art TV.
Με αφορμή την απόφαση 241/2013 του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, σύμφωνα με την οποία κρίνεται αναγκαίο να αποδοθεί μετά από παρέλευση 15 ετών το καθεστώς τηλεόρασης πανελλαδικής εμβέλειας στον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό ART TV πρώην ΤΗΛΕΑΣΤΥ (Αττικής), η Ενωση Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας (ΕΙΤΗΣΕΕ) παρατηρεί τα ακόλουθα:
Τόσο το 1998 όσο και το 2003 το ΕΣΡ δεν αποδείχθηκε ικανό να αδειοδοτήσει τους τηλεοπτικούς σταθμούς που υπέβαλαν φακέλους συμμετοχής στους μόνους προκηρυχθέντες δημόσιους διαγωνισμούς, «λόγω εγγενών δυσχερειών» κατά τη διατύπωση της ίδιας της διοικητικής αρχής, προκαλώντας την κατάργηση των διαδικασιών. Μάλιστα, τη δεύτερη φορά, επικαλέσθηκε ως λόγο της μη αδειοδότησης την επικείμενη - σύμφωνα με πληροφορίες των μελών του - ενδεχόμενη τροποποίηση, στο μέλλον, της σχετικής νομοθεσίας. (Εκθεση Πεπραγμένων του ΕΣΡ για το 2005 προς την Βουλή των Ελλήνων, από 4/4/2006, σελίδα 26).
Παράλληλα, διαρκώς από το 1998 και μέχρι σήμερα, το ΕΣΡ, με σωρεία αποφάσεών του, αποφάσιζε επιβολή κυρώσεων που έφθαναν μέχρι την πλήρη διακοπή λειτουργίας των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών που είτε λειτουργούσαν χωρίς άδεια, είτε εξέπεμπαν σε περιοχές πέραν αυτών που εδικαιούντο κατά το καθεστώς λειτουργίας τους είτε χρησιμοποιούσαν συχνότητες άλλες πέραν των εγκρινομένων από το ΕΣΡ. Σε αυτές τις αποφάσεις του ΕΣΡ περιλαμβάνονται και οι 220/2005 και 91/2006, με τις οποίες επιβλήθηκαν κυρώσεις στον συγκεκριμένο τηλεοπτικό σταθμό ακριβώς για τον λόγο της παράνομης μετάδοσης του προγράμματός του εκτός Αττικής.
Η ανεξάρτητη διοικητική αρχή, που της ανατέθηκε από το Σύνταγμα και τους κοινούς νόμους ο άμεσος έλεγχος του Κράτους και η αδειοδότηση των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, δεν συνυποβάλλει τον προϋπολογισμό του ΕΣΡ μαζί με την ογκώδη δημοσιοποιούμενη ετήσια Εκθεση Πεπραγμένων του προς την Βουλή των Ελλήνων. Η θητεία των μελών του ΕΣΡ, καίτοι προβλέπεται εκ του νόμου 4/ετής με ισόχρονη ανανέωση, διαρκώς παρατείνεται περαιτέρω με εμβόλιμες τροπολογίες/διατάξεις σε άσχετα νομοθετήματα, παρά τις σχετικές ακυρωτικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας. Τα μέλη του ΕΣΡ διορίζονται από τη Βουλή των Ελλήνων (μάλιστα επιλέγονται με την πλειοψηφία των 4/5 της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής). Οι πράξεις και οι παραλείψεις των μελών του ΕΣΡ ελέγχονται από τη Βουλή των Ελλήνων.
Με την 241/2013 απόφαση του ΕΣΡ, όλα τα μέλη του διαπίστωσαν ως αληθή περιστατικά τα οποία, κατά τον αιτούντα τηλεοπτικό σταθμό, που αναποδείκτως τα επικαλέσθηκε, συνέβαιναν διαρκώς από το 1998 (!). Δηλαδή προχθές, 20/5/2013, όλα τα μέλη του ΕΣΡ διαπίστωσαν ότι ο τηλεοπτικός σταθμός από το 1998 μέχρι και σήμερα εκπέμπει ανελιπώς το 24/ωρο πρόγραμμά του άνευ αδείας από τη Θεσσαλονίκη. Μόνο που η «διαπίστωση» των γεγονότων αυτών (εάν τυχόν ήθελε υποτεθούν αληθή), συνιστά διαπίστωση πράξεων που επιφέρουν διοικητικές και ποινικές κυρώσεις με τη διαδικασία του αυτοφώρου σε βάρος του επικαλούμενου αυτές. Συνεπώς, είτε επί 15/ετία το ΕΣΡ εγνώριζε και δεν έπραττε τα δέοντα είτε δεν εγνώριζε διότι δεν ασκούσε τον άμεσο έλεγχο που του έχει ανατεθεί από το Κράτος.
Προκύπτει ότι όλα τα μέλη της Ολομέλειας του ΕΣΡ παρέλειψαν να πράξουν το καθήκον τους (επιβολή διοικητικών κυρώσεων εκ μέρους του ΕΣΡ και πρόκληση εισαγγελικής έρευνας). Αυτές οι συμπεριφορές είναι ελεγκτέες κατά τον ποινικό κώδικα (ενδεικτικά: 259 ΠΚ) εφόσον, δια της παραλείψεως, τρίτος ωφελείται παρανόμως.
Ετι περαιτέρω, τα 4 μέλη της πλειοψηφίας (που υποδείχθηκαν τόσο από τη συμπολίτευση όσο και από την αντιπολίτευση) αποφάσισαν να υπερβούν τα εσκαμμένα και να σφετερισθούν τις αρμοδιότητες τόσο της νομοθετικής όσο και της δικαστικής εξουσίας, συμπληρώνοντας και ερμηνεύοντας το νομοθέτη, με τις φράσεις του αιτιολογικού της απόφασης: "... Πρόδηλο είναι ότι εκ παραδρομής στην ως άνω διάταξη του Νόμου, δεν αναφέρονται και οι τηλεοπτικοί σταθμοί εθνικής εμβέλειας. Εν όψει του ακούσιου νομοθετικού κενού πρέπει να τύχει αναλογικής εφαρμογής η ως άνω διάταξη του Νόμου και επί των τηλεοπτικών σταθμών οι οποίοι λειτουργούσαν στην Επικράτεια κατά το χρόνο εκδόσεως του Νόμου, και είχαν υποβάλει εμπροθέσμως αίτηση προς χορήγηση αδείας λειτουργίας τηλεοπτικού σταθμού εθνικής εμβέλειας ...".
Η απόφαση 241/2013 του ΕΣΡ στερείται νομικής αιτιολογίας, υπολαμβάνει ως αληθή ανύπαρκτα και αναπόδεικτα περιστατικά και υπερβαίνει τα όρια της νομοθετικής εξουσιοδότησης και των αρμοδιοτήτων του οργάνου αυτού. Για την διαφύλαξη των συμφερόντων τους οι θιγόμενοι διοικούμενοι - φορείς του ιδιωτικού τομέα - θα εξαντλήσουν, ο καθένας κατά το έννομο συμφέρον του, τα προσφερόμενα μέσα δικαστικής προστασίας τους. Ελπίζουμε, οι αρμόδιοι για την προστασία των συμφερόντων του δημόσιου τομέα, να πράξουν, αντίστοιχα, όσα τους επιτάσσονται από το Σύνταγμα και τους νόμους.
Αθήνα, 27 Μαΐου 2013